Saz, Türkiye'de en çok kullanılan müzik aletlerinden biri olup, Türk halk çalgısı olarak bilinir. Ebatlarına ve yöresine göre çeşitli saz türleri bulunmaktadır. Saz türlerinin en ince ses çıkaranı cura, en kalın ses çıkaranı ise divan sazı olarak bilinir. Saz, göğüs, tekne ve sap olmak üzere üç bölümden oluşur. En kaliteli sazlar dut ağacından yapılır. Bunun dışında kestane, ardıç, gürgen ve ceviz ağaçlarından da saz yapılmaktadır. Özellikle göğüs kısmı ladin ağacından, sap kısmı ise gürgenden yapılan sazlar, yüksek kalitede kabul edilir.

Sazda sap kısmı üzerine bağlanan tellerin bulunduğu yerlere "burgu" denilen parçalar bulunur. Sazın akordu bu burgular sayesinde yapılır. Sap üzerinde perdeler bulunur ve bu perdeler misina ile bağlanır. Saz, "şelpe" adı verilen çalma tekniği ile çalınır. Saz üzerinde üç grup tel bulunur. Bu teller ikişerli ve üçerli gruplar halinde düzenlenmiştir. Alt gruplardaki teller "La", üst grupta bulunan teller "Mi", orta grupta bulunan teller ise "Re" olarak bilinir.

Uzun sap sazlarda notalar şu şekildedir:

Kısa sap sazlarda notalar şu şekildedir:

Ülkemizde büyük bir sevgiyle çalınan ve dinlenen saz, geleneksel olarak düğünlerimizin ve çeşitli etkinliklerimizin eşsiz müzik aletlerindendir. Sazın kültürel ve tarihsel önemi, Türk müziğinin vazgeçilmez bir parçası olarak kabul edilmesini sağlamıştır. Saz, hem solo performanslarda hem de toplu müzik icralarında önemli bir rol oynar ve bu nedenle, müzik eğitiminde ve kültürel mirasın korunmasında önemli bir yere sahiptir.